In de naoorlogse periode boden de kleine schaal en interieurkwaliteiten van museale contexten allerlei mogelijkheden voor architectonisch experiment. De Britse architecten Alison en Peter Smithson spraken daarom ook wel over tentoonstellingsontwerp als ‘staging the possible’. Ook ontwerpers als Aldo van Eyck, Lina Bo Bardi, Carlo Scarpa en Franco Albini hielden zich uitdrukkelijk bezig met de relatie tussen kunst en architectuur. Deze houding vertaalde zich in uiteenlopende expositieontwerpen voor vaste collecties en eigentijdse avant-garde kunst. Albini adviseerde bovendien het Gulbenkian Museum voor de constructie van hun museumgebouw in 1969, dat dit jaar 50 jaar bestaat.

1:1 reconstructies

Art on Display 1949-69 reconstrueert 1:1 een zestal iconische tentoonstellingsontwerpen van deze architecten. Verschillende manieren om naar kunst te kijken worden zo naast elkaar geplaatst: contemplatieve en auratische ontwerpen worden gecontrasteerd met experimentele voorstellen en totaalervaringen. Museologische, maatschappelijke en architectonische vragen van de jaren 1949-1969 worden opnieuw aangekaart, met name de publieke rol en betekenis van kunst en culturele instellingen in een democratiserende samenleving. 

Curatoren zijn Penelope Curtis (Gulbenkian Museum) en Dirk van den Heuvel (Jaap Bakema Study Centre).

Als onderdeel van het partnerprogramma van de Architectuurtriënnale Lissabon 2019 organiseert Het Nieuwe Instituut tevens een evenement in het Gulbenkian Museum dat ingaat op museologische en museografische aspecten van onder meer de eigen tentoonstellingen van Het Nieuwe Instituut.